۱۳۹۰ مرداد ۲۰, پنجشنبه

741 - یاد-داشت‌هایی برای فراموش شدن

آدم‌ها بیشتر حرف می‌زنن و کمتر می‌نویسن چون حرف‌ها باد هوان و فراموش می‌شن اما نوشته‌ها باقی‌ان، اصلا برای همین به نوشته‌ها می‌گفتن: «یادداشت». همه‌ی این حرف‌ها درست بود تا وقتی که توییتر و فیسبوک اختراع شد

۷ نظر:

  1. دوست خوبم سلام
    آماده تبادل لینک با شما هستیم
    از نوشتار زیبای شما متشکریم

    پاسخ دادنحذف
  2. مطلبو که می خوندم همزمان یک کامنتی توی ذهنم شکل گرفته بود تا کلمه ی یادداشت با همین حالت رفتم اما بعدش دیدم که کامنتی که میخواستم بذارمو خودت نوشتی
    اس ام اس را هم فراموش نکن

    پاسخ دادنحذف
  3. طبعن اگر قرار بود میون اینهمه وبلاگ مینیمال نویس وبلاگی رو انتخاب کنم بعد از اینهمه مدت کدئین رو انتخاب می کردم
    روندی که این وبلاگ داشته و مینیمال هایی که نوشته میشه عالیه

    پاسخ دادنحذف
  4. درود بر مردی که اسمش سبب آرامشه(البته بصورت دارویی)
    :))

    پاسخ دادنحذف
  5. @حامد
    لینک توییتری که می‌ذاری، مشکل داره. باید این لینک رو بذاری که راحت باز بشه
    http://twitter.com/hajamet

    پاسخ دادنحذف
  6. قبول ندارم. اینم یه جور نوشتنه! حتی اس ام اس! اینکه یه جا ثبت می شه و بعدن می شه بهش رجوع کرد کافبه! ولی با قسمت اول موافقم. عاشق نوشتنم... عاشق خونده شدن و دوباره خونده شدنم

    پاسخ دادنحذف

لطفا «ناشناس» نظر ندهید