آدم‌ها بیشتر حرف می‌زنن و کمتر می‌نویسن چون حرف‌ها باد هوان و فراموش می‌شن اما نوشته‌ها باقی‌ان، اصلا برای همین به نوشته‌ها می‌گفتن: «یادداشت». همه‌ی این حرف‌ها درست بود تا وقتی که توییتر و فیسبوک اختراع شد
مطلبو که می خوندم همزمان یک کامنتی توی ذهنم شکل گرفته بود تا کلمه ی یادداشت با همین حالت رفتم اما بعدش دیدم که کامنتی که میخواستم بذارمو خودت نوشتی اس ام اس را هم فراموش نکن
طبعن اگر قرار بود میون اینهمه وبلاگ مینیمال نویس وبلاگی رو انتخاب کنم بعد از اینهمه مدت کدئین رو انتخاب می کردم روندی که این وبلاگ داشته و مینیمال هایی که نوشته میشه عالیه
قبول ندارم. اینم یه جور نوشتنه! حتی اس ام اس! اینکه یه جا ثبت می شه و بعدن می شه بهش رجوع کرد کافبه! ولی با قسمت اول موافقم. عاشق نوشتنم... عاشق خونده شدن و دوباره خونده شدنم
دوست خوبم سلام
پاسخحذفآماده تبادل لینک با شما هستیم
از نوشتار زیبای شما متشکریم
مطلبو که می خوندم همزمان یک کامنتی توی ذهنم شکل گرفته بود تا کلمه ی یادداشت با همین حالت رفتم اما بعدش دیدم که کامنتی که میخواستم بذارمو خودت نوشتی
پاسخحذفاس ام اس را هم فراموش نکن
طبعن اگر قرار بود میون اینهمه وبلاگ مینیمال نویس وبلاگی رو انتخاب کنم بعد از اینهمه مدت کدئین رو انتخاب می کردم
پاسخحذفروندی که این وبلاگ داشته و مینیمال هایی که نوشته میشه عالیه
درود بر مردی که اسمش سبب آرامشه(البته بصورت دارویی)
پاسخحذف:))
چاکریم :)
پاسخحذف@حامد
پاسخحذفلینک توییتری که می‌ذاری، مشکل داره. باید این لینک رو بذاری که راحت باز بشه
http://twitter.com/hajamet
قبول ندارم. اینم یه جور نوشتنه! حتی اس ام اس! اینکه یه جا ثبت می شه و بعدن می شه بهش رجوع کرد کافبه! ولی با قسمت اول موافقم. عاشق نوشتنم... عاشق خونده شدن و دوباره خونده شدنم
پاسخحذف