۱۳۸۷ دی ۲۳, دوشنبه

185 - بر قله‌ی قناعت

ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان...

[در کشاکش امتحان]

۶ نظر:

  1. یه چیزی به ذهنم رسید بگم ولی چون شناخت کامل از طرف مقابل ندارم و نمیدونم جنبه اش چقدره، حیا کردم بگم.
    واقعا شرم چیز خیلی بدیه....حالا چه با اسانس میوه ، چه بی اسانس میوه. فقط کاکائوییش خوبه.

    پاسخ دادنحذف
  2. امتحان گفتی و کردی کبابم!

    پاسخ دادنحذف
  3. بزن به سیم آخر کدئین جان! دیروز برای اولین بار بدون باز کردن جزوه رفتم سر جلسه - جالبیش هم این است که احتمال می دم قبول شم!
    ---
    ضمنا این بلاگ من ( در بخش وبلاگ دوستان ) به روز شدن شما را نشان نمی دهد. هر دفعه می آیم می بینم ای دل غافل : یک پست جدید گذاشته ای.

    پاسخ دادنحذف
  4. اما اوشان را بر شما امید هست که حالی بهشان برسانید و اگر چنین نکرده اید ایشان با سرویس کردن شما حالی بر شما عارض می کنند.
    (من جمله اساتید پپرزن هافهافو که با شاگردای پسرشون لاس میزنن)

    پاسخ دادنحذف
  5. راستی بی بی سی ات هم باز شد برو حال کن.
    تبریک.
    ( دست دست, ماچ ماچ, بوس بوس )

    پاسخ دادنحذف

لطفا «ناشناس» نظر ندهید