ویژگی بنیادی دولت، از همان آغاز، تاکید بر تمرکز سیاسی و تلاش برای ایجاد اقتدار دولت مرکزی بود... پوشش اندیشه‌ای این تمرکزگرایی تشیع بود... این تمرکزگرایی سبب نشد که دولت رسیدگی به جنبه‌های گوناگون زندگی اجتماعی را بخشی از وظایف خود بداند و گرچه دولت برای بهبود و آسان‌تر شدن زندگی تلاش‌هایی صورت می‌داد، این امر نه به عنوان وظیفه‌ی اصلی و کارکرد مهم دولت، بلکه بخشی از سیاست آن در جهت استقرار قدرت سیاسی بود... آنچه بیش از هر چیزی جنبه‌های گوناگون حیات اجتماعی را فعال می‌کرد، تکاپوهای درونی خود جامعه بود، نه دولت.
آنچه خواندید، تاریخ ایران امروز نیست که آیندگان خواهند نوشت. اینها تکه‌هایی بود از کتاب «ساختار نهاد و اندیشه‌ی دینی در ایران عصر صفوی»، نوشته‌ی منصور صفت‌گل، صفحه‌های ۳۱۶ و ۳۱۷، با کمی تلخیص
صفویان چند سال حکومت کردند؟ ):
پاسخحذفسوال : چه طوری میتونم منم واسه وبلاگم گزینه ی لایک داشته باشم ؟
پاسخحذفممنون از تلاش تان .
پاسخحذفلطفا از وبلاگ من دیدن کنید ، احساس قرابت فکری با تاملات نابهنگام تان دارم .