در یک جمله، دنیای امروز دنیای سلبریتیهاست، دنیای آدمهای مشهور و حادثههای مشهور. فرقی نمیکند که به قول اندی وارهول «۱۵ دقیقه»* معروف باشی یا ۱۵ سال. باید مشهور باشی؛ مشهور که باشی، همه از احوالت باخبر اند، ارزش خبری داری، بخواهی یا نخواهی. البته این حرفها بدین معنی نیست که خود سلبریتیها برای رسانهها، طرفدارها و پاپاراتزیها مهم اند. نه، فقط اخبار سلبریتیها مهم است، سلبریتی کالاست، کالای خبری-تجاری-ایدئولوژیک
مسلما فقط آدمها سلبریتی نمیشوند؛ حادثهها هم سلبریتی میشوند و در مقابل، اغلب حادثههای دنیای امروز (مثل اغلب آدمهایش) در سکوت فراموش میشوند؛ اغلب ایرانیها از اخبار سیستان یا کردستان بیخبر اند اما یازده سپتامبر را میشناسند
راستی امروز یازده سپتامبر است، مشهورترین حادثهی زمان ما که سلبریتی شد و خب خیلی زود، به نمایی اکشن و هالیوودی تقلیل یافت. رسانهها از یازده سپتامبر گفتند و میگویند اما یادتان باشد قانون سلبریتی شدن چیست: کسی دلسوز سلبریتی نیست، سلبریتی صرفا خوراک خبری است
مسلما فقط آدمها سلبریتی نمیشوند؛ حادثهها هم سلبریتی میشوند و در مقابل، اغلب حادثههای دنیای امروز (مثل اغلب آدمهایش) در سکوت فراموش میشوند؛ اغلب ایرانیها از اخبار سیستان یا کردستان بیخبر اند اما یازده سپتامبر را میشناسند
راستی امروز یازده سپتامبر است، مشهورترین حادثهی زمان ما که سلبریتی شد و خب خیلی زود، به نمایی اکشن و هالیوودی تقلیل یافت. رسانهها از یازده سپتامبر گفتند و میگویند اما یادتان باشد قانون سلبریتی شدن چیست: کسی دلسوز سلبریتی نیست، سلبریتی صرفا خوراک خبری است
پاپاراتزی چیه؟
پاسخحذفپاپاراتزی خبرنگاران گیر سه پیچی که برای کشف خبر یا عکس از خصوصیترین مسائل زندگی سوپراستارها از هیچ کاری ابا نداشتند. حتی از ورود غیرقانونی و پنهانی به خونهی اونها. این واژه به نظر ایتالیاییه و اول از اونجا شروع شده.
پاسخحذف