۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۰, شنبه

701 - پارادوکس تفاوت

بنده دوست داشتم مثل هیچ کس نباشم ولی کم‌کم فهمیدم که همه دوست دارند مثل هیچ کس نباشند، پس تصمیم گرفتم مثل همه باشم تا مثل هیچ کس نباشم...

۸ نظر:

  1. آفت فلسفه، سفسطه است. نه؟
    اگر مثل همه باشی، مثل همه دنبال این خواهی بود که مثل هیچ کس نباشی.

    پاسخحذف
  2. خب منظور متن هم همین بود!

    پاسخحذف
  3. منظور متن این است که من خلاف شنا می کنم، حتی اگر خلاف، هم سمت خودم باشد

    پاسخحذف
  4. @Eric
    کجاش همچی معنی‌ای می‌داد؟ تو عنوان نوشته «پارادوکس» خب یعنی این که این داستان تمومی نداره و همیشه این دو راهی هست

    پاسخحذف
  5. به نظرم پست مینیمال رو نباید توضیح داد ولی به هر حال ممنونم از همایون بابت توضیح مفیدش

    پاسخحذف
  6. @همایون:
    این یک حلقه است. از خودم به دیگران، و از دیگران به خودم. در حلقه دو راهی نداریم.

    پاسخحذف
  7. Well formalized! a

    ولی به نظر ِمن ایجاد تناقض نمی‌کنه؛ تو برای اینکه مثل ِبقیه نباشی، کاری رو می‌کنی که بقیه نمی‌کنن، و اون هم مثل ِهمه بودنه...
    قابل تجسم هم هست:
    فرض کن تو یک جمعی از آدم‌ها، همه به غیر از تو؛ دارن سعی می‌کنن که با حرف نزدن انسان بودنشون رو نشون ندن؛ اما تو این سعی رو نمی‌کنی، و حرف می‌زنی: تو متفاوت خواهی بود.

    پاسخحذف

لطفا «ناشناس» نظر ندهید