۱۳۹۰ فروردین ۶, شنبه

687 - ای تکيه‌گاه و پناه...

امروز، مهم‌ترین تکیه‌گاه زندگی‌ام را از دست دادم؛ پشتی صندلی کامپیوتر شکست

۷ نظر:

  1. ye sandalie Verona az Nilper bekhar halesho bebar!

    پاسخحذف
  2. neshastam hameye weblogeto az aval ta akhar khoundam hafteye ghabl.... kolli hal kardam dastet dard nakoneh vaghean

    پاسخحذف
  3. داداشی زیاد تکیه دادی خب یکم روی کمرت واستا :)

    پاسخحذف
  4. از وبلاگت روزی 10 15 تا بازدید میاد برای من ولی میره بلاگر رو وبلاگ فیلتر شده و دوباره از رو اونجا میره به آدرس جدید و اصلی که اینه:
    http://pooriamonazah.com/weblog/sheep
    مرسی که تغییرش میدی
    :)

    پاسخحذف
  5. bebin chegha mellat hal kardan sandalit shikastehaaa
    30 ta like khorde
    bebin mano ke nmishnasi pa man nashenasam
    pa commentamo taeed nakon

    پاسخحذف
  6. تنها تکیه گاه زندگی منم همینه.
    اگه چیزیش شه کمرم خم میشه
    از پشت...

    پاسخحذف

لطفا «ناشناس» نظر ندهید