در سیاست نه شوری هست، نه شوقی هست و نه نفرتی؛ نه اخلاقی بودن معنا دارد و نه اخلاقی نبودن. اهالی سیاست به خونسردی جهان را می‌نگرند و بر مبنای بازی قدرت تصمیم می‌گیرند، همین. می‌شود به شکل بازی سیاسی یک سیاستمدار ایراد گرفت اما متهم کردن سیاستمداران به بی‌اخلاقی و مثلا سنگدلی مانند متهم کردن آتش است به سوزاندن. گویی همانقدر که نقد احساسی در هنر مطلوب است، در سیاست بیهوده و نامطلوب خواهد بود
+
+
نوشته عالی بود
پاسخحذفمنبعو توروخدا
دست‌نوشتار‌های سیاسی-هنری، حسن‌علی آوانسیان
:))))))
قبول ندارم
پاسخحذفمن به عنوان یک شهروند حق دارم درباره کسی که انتخابش کردم نظر بدم.. اگه از نظر من اون سیاست مدار باید یکسری اصول اولیه اخلاق رو رعایت کنه حق دارم اینرو به گوشش برسونم
آتش هم حق نداره هر جایی رو که دلش خواست آتش بزنه.. اه برای گرم کردن استفاده بشه قابل قبوله