۱۳۸۸ اسفند ۱۸, سه‌شنبه

504 - میزان اسکار است

یه هیئت داوران چند صد نفره داره که هیچ کدوم هم از رای هم دیگه خبر ندارن ولی ملت از چند ماه قبل پیش‌بینی می‌کنن که کی چه جایزه‌ای می‌بره و اغلب پیش‌بینی‌ها هم درست درمیاد
حالا این به کنار؛ اگه بگی کل مراسم یه کلیشه‌ی پر زرق و برق احمقانه‌س که خب اسمت می‌شه روشنفکرمآبِ عقده‌ایِ تارکوفسکی‌زده که یواشکی ته دلش قنج می‌ره واسه هَپی اِندینگ‌های ابلهانه. اگه هم از مراسم تعریف کنی، اسمت می‌شه هالیوودزده‌یِ بی‌سوادِ زیرنویس‌فارسی‌باز که فیلمو به بازیگراش می‌شناسه و اسم کارگردانای درپیت هم به گوشش نخورده. دیگه این که کدومشیم، با خودمونه

۹ نظر:

  1. بذار فکر کنم....

    خوب من همون دسته ی دوم رو ترجیح میدم!

    گرچه کلی هم اسم کارگردان - در پیت و غیر در پیت - به گوشم آویزونه

    پاسخحذف
  2. بیا راجع به گلدن گلوپ حرف بزنیم اصلا !

    پاسخحذف
  3. شوما رو نمی دونیم، ما که قیصرشون هستیم.

    پاسخحذف
  4. این میشه داستان ملانصر الدین و خرش. تو هرچی باشی و هرکاری بکنی، یه چیزی از توش در میاد که بگن. پس تو کار خودتو بکن و هرچی میخوای باش. فقط خوب باش.

    پاسخحذف
  5. مهم اینه که تو ایران ما هیچ کدوم نیستیم.بابا این مردم 4 ساله یاد گرفتن مراسم اسکار رو دنبال کنن

    پاسخحذف
  6. میزان هرچی که باشه مهم نیس، چون بالاخره زیر پا گذاشته میشیم

    پاسخحذف

لطفا «ناشناس» نظر ندهید