تراژدی واقعی وقتیه که قهرمان و ضدقهرمان یکی بشن؛ یه نفر مقابل خودش بایسته و برای اثبات خودش، خودش رو نفی کنه. هر تلاشی عقیم میمونه چون پیروزی قهرمان یعنی پیروزی ضدقهرمان و شکست ضدقهرمان یعنی شکست قهرمان. تراژدی واقعی سرنوشت اون دروغگوییه که معلوم نیست چرا یه روز بالاخره یه حرف راست میزنه و میگه «همه»ی حرفام دروغه غیر از «همین حرفـ»م. این تف سر بالا عاقبتی نداره چون «همه»ی حرفاش شامل «همین حرفـ»ش هم میشه و «همین حرفـ»ش «همه»ی حرفاش رو نقض میکنه
شین بده
پاسخ دادنحذفشوما کامنت نده، واقعا خیلی فرق نمیکنه. هـ بده
پاسخ دادنحذفهر کاری می کنم نمی تونم بفهمم واسه چی چنین معجون ذهنی خوفناکی باید در مغز معصوم یک کدئین جای بگیرد. د بده
پاسخ دادنحذفجدا که تراژدی بیش نیست و فقط تف سربالاست
پاسخ دادنحذفکلا از اون جهت حق با توست !!
پاسخ دادنحذفحوصله نكردم بفهمم چي ميگي!
پاسخ دادنحذفولي حوصله دارم بياد سال 83 بنويسم:
...ها!؟ ...چي ميگه!؟؟؟
آخه چرا با خودت این کارا رو میکنی!!!
پاسخ دادنحذفدیازپام بده.