هاردم پرید. هفتصد گیگ اطلاعات که چهارصد گیگش موسیقی بود، حاصل دست‌کم ده سال تلاش! همیشه از همچین اتفاقی می‌ترسیدم، اول خواستم با استدلال «ای آقا مهم جوونی‌مون بود که به گا رفت» قضیه رو واسه خودم حل کنم که دیدم لازم نیست و خیلی راحت تر از چیزی که فکر می‌کردم، بی‌خیال شدم و فهمیدم من مرد روزهای سختم
[تشویق حاضران به سبک هالیوودی]
[تشویق حاضران به سبک هالیوودی]
تکمیلی: می‌گم خیلیا از این پست خوششون اومد، حالا یعنی از این که هاردم پرید خوششون اومد یا از مرد روزهای سخت یا چی؟
salam
پاسخحذفbaraye recovery e hardet mitooni ba in sherkat tamas begiri
manam chenin moshkeli baram pish umad va kole aks ha va neveshteham parid
ama dobare bargasht
26202493
mehran rayane
امتحان الهی بود کدی جون
پاسخحذفمرسی شادی
پاسخحذففعلا دادم یه کاریش بکنن
خودتم می تونستی یه کاریش بکنی!
پاسخحذفبرنامه خوب زیاد هست
حیف آهنگا
پاسخحذفبرای منم پیش اومده بود
پاسخحذفالبته خیلی وقت پیش
من فقط درایو آهنگ هام به گا رفت
باشد که به پشتیبان گیری عادت کنیم تا رستگار شویم
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخحذفاگر خيلي برات مهمه بگو من راه مطمئني سراغ دارم
پاسخحذفmamooli@gmail.com
به شدت میفهمم چی میگی. ما هم پارسال بود انگار هاردمون همینجوری شد حدود 5-6 سال از خاطرات و عکسهای خانوادگیمون پرید. آهنگا و فیلما که نگو! کازابلانکا رو فقط اونجا داشتم. حالا اینا رو شاید بشه جور کرد دوباره( البته با یه جایی سوختن بسیار) اما عکسای بچگی داداشم همش پرید و ما الان از نوزادیش تا 6 سالگیش هیچ عکسی نداریم ازش :))
پاسخحذفبازگشت همه به سوي اوست
پاسخحذفهاردت برمي گرده
حتما
خاک بر سرت!! خواستم ابراز هم دردی کرده باشم.
پاسخحذفاحمد جووووووووووووون
پاسخحذف